nagahani

nagahani
sif. və zərf Gözlənilməyən, gözlənilməz, naqafil. Nagahani dərd. – Müəllim kəndə vaxtından əvvəl qayıtdı. Onun belə gəlişi Telli üçün nagahani idi. S. H.. . . Nagahani bir səs onu bu xəyaldan ayırdı. M. İ.. <Vahid:> Yenə də axırıncı sözlər <kişinin> ağzından nagahani çıxdı. B. Bayramov.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nağahani — ansızın …   Hukuk Sözlüğü

  • gözlənilməz — sif. Gözlənilmədən baş verən, xəbərsiz, nagahani, əvvəlcədən nəzərdə tutulmayan. Gözlənilməz təsadüf. – Günlərin birində Turab gözlənilməz bir hadisənin şahidi oldu. M. Hüs.. Qəmərlə Gülyanaq üçün Xanpərinin bu vədə gəlməsi gözlənilməz z. idi. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gurpadan — z. Guppultu ilə, birdən, nagahani. Gurpadan düşmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nagahan — <fars.> 1. Bax nagahani. . . Orada cavanlar nagahan bəlalara düçar olurlar. . C. M.. . . Hələ ömrümdə belə nagahan şey görməmişəm. S. R.. 2. zərf Gözlənmədən, birdən birə, qəfildən, xəbərsiz. Nagahan küçədə ucaldı səda; Vur haray düşdü,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qafil — sif. <ər.> 1. Nə edəcəyini və başına nə gələcəyini irəlicədən düşünməyib, işini boş tutan; qəflətdə olan; ehtiyatsız, diqqətsiz, xəbərsiz. Qafil xortdan, bu nə xabiqəflətdir ki, uyubsan! Ə. H.. Bu qafil qıza mənim yazığım gəlirdi. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tanış — sif. 1. Tanışlığı olan, əvvəllər görüşmüş, bir birini tanıyan. İndidən hər kəs ki tanış kəndlilərindən birinə rast gəlir, qaçıb kəndlinin qabağını kəsib deyir. C. M.. <Şükür> nazir ilə tanış bir parlaman üzvü tapdı. S. H.. // is. Tanış adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zühur — <ər.> Zahir olma, meydana çıxma, görünmə, çıxma. Günəşin zühuru. Ayın zühuru. – Hər zərreyi zahirin zühuri; Bir özgəyə bağlıdır zəruri. F.. <Soltanın> bu nagahani zühuru Durnada heç bir təəccüb . . doğurmadı. İ. Ə.. Zühur etmək –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zərbə — is. <ər.> 1. Qolaylayaraq bir şeylə şiddətlə vurma; vuruş. Yumruq zərbəsi. Balta zərbəsi. Zərbə səsi. Zərbə endirmək (çalmaq, vurmaq) – 1) bir şeylə bərk vurmaq. Bizləri osmanlı, alman, rus gətirdi, heyrətə; Zərbə vurdu hər biri mümkün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”